Verzamelen!

"Ja sorry dat ik ineens weg was, maar ik wou een plekje voor je vrij houden, omdat het al best druk werd en ik wel d8 dat je naast me wou zitten"zei Mandy

Heel kort was een grijns op Erika's gezicht te zien, waarna ze zich tot Kevin wendde.
"Ze is eindelijk klaar. Dan gaat ze zo beginnen met haar preek," zei Erika rustig, waarna ze haar blik weer van hem afwendde en naar mevrouw Schouten keek.

"Is niet erg." zei ze tegen Mandy, toen ze sorry zei dat ze ineens weg was. "Dank je wel." zei ze terug tegen Mandy, omdat ze voor haar een plekje vrij gehouden had, want ze wou zeker wel naast haar zitten.

"Ja idd, ik hoop dat het niet te lang duurt, maar haar kennende zal het wel weer een hele poos duren"zei Kevin en hij staarde voor zich uit

Even keek mevrouw Schouten om zich heen. Iedereen was er blijkbaar. Er kwamen geen verdwaalde of te late kinderen aan. Even schraapte ze haar keel, waarna ze een microfoon in haar handen kreeg geduwt. Even glimlachte ze, waarna ze zich tot de leerlingen wendde.
"Beste leerlingen. Welkom op deze basisschool. Sommigen van jullie zitten hier al wat langer, en sommigen zijn nieuw," zei ze rustig, terwijl ze rondkeek naar de kinderen. "Ik hoop dat jullie een hele prettige vakantie hebben gehad. Maar nu is het weer tijd om aan een nieuw schooljaar te beginnen." Even keek ze links van zich, naar een docent, en pakte van de docent een blaadje aan. "Ik zal nu vertellen naar welk lokaal welke klas moet en wie de juf of meester is van die klas," zei ze rustig, waarna ze het één voor één begon op te noemen.

"Bla, bla, dat zal vast heel lang duren"zei Kevin met een diepe zucht keek naar Erika en ging wat onderuit gezakt op zijn stoel zitten en begon zachtjes te zingen.

Even knikte Erika, waarna ze ook onderuitgezakt op haar stoel ging zitten.
"Dit stond ook allemaal al in die brief die we thuis hebben gekregen. Dat die kleine kinderen dat niet kunnen lezen... Maar ze hadden 't ons kunnen besparen," zei Erika, waarna ze even gaapte.

"Ja precies en wij weten al dat we bij elkaar in de klas zitten, ik hoop dat ze gauw klaar is"zei Kevin en hij zuchtte weer diep

Na een lange, zeer interressante brief voorgelezen te hebben, gaf mevrouw Schouten het blaadje terug aan de docent aan haar linkerkant.
"Ik hoop dat ik jullie genoeg heb ingelicht. Jullie kunnen nu naar jullie klaslokaal gaan," zei mevrouw Schouten, waarna ze even knikte en daarna verdween in de menigte.

"Hoera!" zei Erika, waarna ze weer even grijnsde. Ze stond op en bleef even staan wachten op Kevin. Zodra hij op was gestaan, liep ze met hem naar het klaslokaal waar zij naartoe moesten.

Mimi was aan het wachten eigenlijk Mandy, voor naar het klaslokaal te gaan. Want ze wist hier nog niet de weg, dus zou ze wel samen met haar moeten gaan naar het klaslokaal. Ze keek haar aan. "Waar is onze klaslokaal?" vroeg ze dan aarzelend aan Mandy, want ze wist het echt niet. Als ze alleen zou moeten gaan naar haar klaslokaal, zou ze hier wel kunnen verdwalen maar gelukkig had ze Mandy.

Mandy stond op en keek naar Mimi. "Ons klaslokaal is die gang door en dan een klein trappetje op en dan naar rechts"zei Mandy en ze liep voor Mimi uit op weg naar het lokaal.

Mimi zal haar dan gewoon maar achtervolgen tot dat ze aan hun klaslokaal geraakt zijn, en samen verlieten ze dan de kantine.